DOEI

Mijn examenpraatje... nou niet de mijne, maar degene die voor mij was bedoeld... was aardig. Te positief zijn probeer ik te voorkomen, omdat ik daar op mijn hoge jurkje en eigenlijk veel-te-sexy jurkje bijna flauwviel en ietwat veel bekijks had.
''Als je die bloem daar bij mijn decolleté doet, is er dan niet teveel focus op mijn boezem?''
''Iedereen kijkt toch naar je,'' zegt een onbekende vrouw die een bloemstukje aan mij vast haakt. Ja, nou, dat probeer ik te voorkomen. Maar ja. Dan moet je voor een groep van veertig mensen staan terwijl je alleen blikken voelt hangen op het bloemstukje dat veel te dicht hangt bij de afzakkende jurk en dus blootgevende decolleté. Great. Well, work it, zeggen we dan maar. Toch wel awkward op zijn officieel schoolgebeuren.
O ja, het praatje ging over Prince - Kiss en mijn laptop obsessie wat blijkbaar geldt als hobby én mijn one of a kind zijnde. Dat laatste vond ik lief.
Ik probeer natuurlijk altijd One Of A Kind te zijn, net zoals ieder ander. Gelukkig ben ik dus op de middelbare school gesuccesedeerd (selfmade word) tot bijzonder zijn. Verder in het leven moet dat ook maar blijken, want als ik niet opval dan val ik buiten de boot. Ja, het ligt allemaal aan mijn one-of-a-kind-zijnde.
Nee, maar het was leuk om te horen dat iemand nooit eerder iemand ontmoet heeft zoals ik. Waarschijnlijk komt dat door mijn woeste uiterlijk, cynische gedachtes en blote jurkje. O, wacht... nu klink ik als een prostituee.

Officieel goedendag zeggen : ''so long farewell, auf wiedersehen, goodbye'' aan de middelbare school, H.N Werkmancollege. It was..: niet altijd even verfrissend, maar gezellig.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Alles wat in de winkels ligt is al voor je geselecteerd.

Het wijf dat elk weekend haar kont staat te draaien

The Very Mery Christmas Wish List