LOSLIPPIG

Er is deze quote uit The Perks of Being a Wallflower dat zegt, “I think that if I ever have kids, and they are upset, I won't tell them that people are starving in China or anything like that because it wouldn't change the fact that they were upset. And even if somebody else has it much worse, that doesn't really change the fact that you have what you have.” Ik word bijna spatisch van de manier hoe ik daar volledig achter sta. Dit is gewoon precies wat ik bedoel, waar ik op mijn vijftiende mijn hele denkwijze omheen leerde creeeren. Het begon allemaal goed, juist en prima. Tot je op een punt in je leven komt waar je beseft dat je alles hebt, tot je beseft dat het enige wat mist de manier van denken is. Je leert dat het enige wat er nou eigenlijk toedoet Liefde voor andere, maar vooral voor jezelf is. Ik denk niet dat ik dat hoofdstuk, of moet ik zeggen die hoofdstukken, al afgerond heb, maar ik denk dat ik dat over dertig jaar nog niet heb.  Ik heb mijn dieptepunt g

Toch maar weer beginnen aan een blog op blogspot ook al heeft het mij de vorige keer zo in de steek gelaten. Waar ik over ga schrijven? Geen idee. Door mijn hoofd spookt vrij weinig. Bijna jarig? Oh. Best frustrerend als zulke dingen je eigenlijk allemaal vrij weinig interesseren. En ja, ik moet er even op in gaan want alleen maar met mezelf bezig ben ik dus ook niet. Ik vind het onwijs jammer dat ik mij niet meer constant bezig houd met eten en bewegen en zou het wel willen oppakken, maar aan de andere kant bevalt mij dit niksleven mij wel. Persoonlijk denk ik dat ik het best ver zou kunnen schoppen met wat oninteresse, irritatie en geld (en wanneer ieman belangrijk tegen mij praat ik opeens doe alsof het allemaal wel wat waard is). Maar laten we even eerlijk blijven, wat hebben we nou eigenlijk en het voorplannen en bezighouden met dat ene wat je leven helemaal overneemt ook al maakt het je misschien wel gelukkig. Wat is geluk? Ik zou geluk naar beneden kunnen halen met een aantal go