LOSLIPPIG

Lorde is het meest geweldige persoon op deze aarde. Ja. Zeventien jaar oud en zo succesvol en fierce. Ik koon tijdens haar dramatische en pakkende concert alleen maar weg zwijmelen. Ik aanbid haar, sinds die dag. Nu wil ik iedereen aanraden haar album Pure Heroine te luisteren en de sensatie van haar eenvoudige, maar toch volgeladen muziek te omarmen. Dit klinkt heel erg diep en zo, maar dat ik het gevoel dat ze bij mij oproept. Ik merkte wel dat veel meisjes in het publiek niet helemaal haar muziek begrepen (of sowieso Lorde niet begrepen), maar ik voel deze band met haar. Het zeventienjarige bestaan en het opgroeien dat erbij hoort, wat ze zo mooi omschrijft dat ik er kippenvel van krijg. Traditiegetrouw zweer ik plechtig naar elk concert te gaan dat zij in Nederland zal spelen.  

Weet je waar ik zo slecht tegen kan..: Mensen, en dan vooral meisjes die aan mij vragen waar ik een kledingstuk vandaan heb. Ik ben geen wandelende beautyblog. En ik ga je precies de reden uitleggen waarom ik dat dus ook niet ben. Ik heb waarschijnlijk stad en land afgelopen voor deze perfecte, diep zwarte skinnyjean en I swear to God, als je hem ook wil dan werk je er maar voor, bitch. Dit verschilt natuurlijk wel per geval en per persoon. Als ik je tegenkom en jij zegt, 'Wow, wat een mooie broek!' Dan zeg ik: 'Dankje, van de Forever 21'. Maar als ik je tegenkom en je niks zegt of vraagt alleen: 'Waar heb je die broek vandaan?' Dan lul ik er waarschijnlijk een verhaal omheen, of antwoord sowieso niet. Hiermee bedoel ik niet te zeggen dat je wat van mijn terug krijgt als je mij een complimentje geeft, nee. Hiermee probeer ik andere mensen te laten inzien hoe het leven werkt. Ja, tuurlijk, soms moet je dingen vragen en recht voor zijn raap zijn. Maar soms moe

Ik ga zakken, of nou ja... ik heb in ieder geval een herkansing, door die absolute-verschrikkelijke rotregel, ook wel de kernvakkenregel genoemd. I hate you.  Dit betekent dat je niet lager dan een 4 mag halen op wiskunde, Engels of Nederlands én je moet een 5.5 gemiddeld staan op alle cijfers van je centraal examen. Bitches. Ja, natuurlijk houden ze geen rekening mee met de zeventienjarige student die een kunst studie gaat doen, maar twee jaar geleden nog niet helemaal wist welke richting ze op wilde-dus koos ze breed. Nee, dat doen ze niet. Ik wil niet vervelend doen, echt niet, maar als ik verdomme wiskunde niet kan, laat mij leven! Nee, ik overdrijf. Tot voorheen maakte het mij allemaal niet zoveel uit, maar aangezien ik gisteren een wiskunde examen heb gemaakt en de herkansing vrijwel zeker is.. Ja, agh. Het maakt ook allemaal niks uit, dat weet ik ook wel. Maar het feit dat ik een jaar zou moeten overdoen voor een vak waar ik mijn leven lang niet meer bij in de buurt zou wille

Morgen beginnen de examens en ja, ook ik mag eraan geloven. De boeken liggen voor mijn neus, maar de barstende hoofdpijn (aka. migraineaanval) zorgt ervoor dat het leren bijna ondraaglijk wordt. Nu heb ik morgen kunst en ondanks dat ik weet dat ik het niet heel goed ga maken, denk ik wel dat ik de stof in mijn hoofd heb... Ik kan je alleen niet vertellen wat het ritmeschema is van een nummer, omdat ik geen verstand heb van muziek. Maar dat is ook iets wat je in de praktijk moet leren hè? Dus, I'm fucked. Ik ben vrijdag begonnen met leren, want ik dacht dat dat normaal was. En zo leerde ik dan vier uurtjes op een dag, terwijl ik later op facebook hoorde dat je werkelijk hele dagen al in de meivakantie bezig had gemoeten. Ja, daar zakte de hoop al in mijn schoenen. Nu ben ik in mijn 'party all night long'-fase en kan ik gewoon niet wachten tot deze week voorbij vliegt. En natuurlijk hoop ik dat ik het ook goed maak, zodat ik ook een reden heb om te feesten. Toch heb ik no