Een ode aan de vrouwen in mijn leven
Lieve jullie, dankjewel. Voor het accepteren van al mijn gebreken. Het accepteren van mijn ijskoude hart en je soms misschien meteen afkraken voor je gevoelens. Voor soms misschien veel te eerlijk zijn, over jou, je gevoelens en je whereabouts . Over soms totaal niks persoonlijks van mij laten horen, alleen je af en toe taggen in een meme op Facebook. Omdat ik zulke hoge eisen stel aan bijzondere vriendschappen. En sinds ik kei hard voorgelogen ben, en zie wat voor een enorm support system ik heb om mij heen, van oude en nieuwe vrouwen in mijn leven. En dat als je je kwetsbaar opstelt, ze de tijd nemen om je op te vangen en de openheid terug te geven. The sisterhood is real. Ik zie het nu zo duidelijk en ik noemde mezelf altijd al een feminist, maar de power van vrouwen die ik deze week heb leren kennen is ongekend. Ik ben opgevoed door een sterke vrouwelijke persoonlijkheid, het voorbeeld van 'the independent woman who doesn't need a man'... but happens to know my dad. En