LOSLIPPIG

Er zijn van die dagen waarop de zomer meer op de herfst lijkt en de enige muziek die ik kan afspelen is van Lorde of The 1975. Ik weet het. Ik weet het. Ik heb gezegd dat ik wel behoefte had aan de kou, na slapeloze tijden door de hitte in de nacht. Wat ben ik een verwend nest. Ik vind dit emotieloze weer wel wat hebben, omdat mijn emoties plotseling een kleurrijk bestaan lijken te leven. Ik heb een hekel aan wisselvallig weer, omdat je niet weet wat je kan verwachten en de zon is te fel nadat de regenbui te hard is geweest. Dan voel je de regeldruppels, maar als je omhoog kijkt hangt de wolk niet boven jouw hoofd. Dat is nog eens pech hebben. Ik twijfel weer eens over het zijn op deze wereld. Niet van een negatieve of cynische context, maar van de plotselinge stappen die ik maak. Hoe het leven eigenlijk voorbij vliegt, begrijp je. Een jaar is eigenlijk maar zo'n minuscule tijd (ook in een mensenleven). Toch duren deze weken ongelofelijk lang. Deze vakantie lijkt wel een jaar ged

I'm sick to my stomach. Ik voel me zo machteloos als ik lees over de afschuwelijke sfeer in Ferguson. Als je niet weet wat daar aan de hand is: Michael Brown werd zaterdag nacht doodgeschoten door een politie agent, nadat hij van de supermarkt naar huis liep met een vriend. Hij werd uit het niets aangehouden. -onduidelijkheid- (volgens politiechef Jackson) probeerde Brown het wapen weg te slaan en werd de politieagent in het gezicht geslagen. Volgens getuigen had Brown zijn armen omhoog en vroeg hij: 'Don't Shoot Me' toen hij is neergeschoten. Volgens getuigen liep de agent toen op Brown af en schoot de dode jongens vervolgens nog 4 maal in zijn hoofd. Nu is het probleem dat de politie niks blootgeeft over het ongeval en de mensen zijn woedend. Een onschuldige jongen is neergeschoten omdat hij er 'angstaanjagend uit zag aka. eruit zag als een thug'. R U kidding me. Nu gaat dit vooral om pure haat, angst van de politieagent die toch nog zijn macht en gezag wil

Vroeger wilde ik altijd dichteres worden. Dit begon in 2003, toen ik dus een zesjarig meisje was. Mijn dromen waren groots en de kinderen in mijn klas begrepen niet wat ik daar mee bedoelde als ik in de kring vertelde dat daar mijn lot lag. (Ik besef nu pas dat mijn juf ook wel heeft moeten denken dat ik niet helemaal spoorde). En soms op slapeloze nachten krijg ik inspiratie, net zoals dat ik deze blog eigenlijk altijd op de meest onhandige tijdstippen schrijf. Ze zijn dan wel niet meer in het Nederlands, maar Engels met grammar mistakes telt misschien ook wel. i. The cigarette is stuck Between my blood red lips And its smell left on my tongue But his fragrance is still in my bed, so I won't come there again. ii. A secret within My lifeless eyes The thousands thoughts Of breathing air And the sweet and innocent skin Became a painting in itself. iii. You are to me A beware awakeness Into a night full of stars Whom will never shine bright

Het zielsgetal : laat uw werkelijke innerlijke persoonlijkheid zien, welke alleen door jezelf gekend wordt. 4 Hier hoort het element lucht bij (het denken). 4 is een hervormer op het sociale vlak (nieuwe moderne opvattingen). Wil nog wel eens de greep op de samenleving verliezen (onconventioneel gedrag). Voelt zich niet door iedereen serieus genomen. Dit type wil iedereen het liefst in zijn waarde laten, er is hem niet snel iets te gek of vreemd. Kan beslist niet tegen autoritair gedrag. In zekere zin komt dit waarschijnlijk voort uit een grote drang naar vrijheid. Soms kunnen zij helemaal naar de andere kant doorslaan. Bij alles wat maar even naar 'moeten' ruikt, zullen zij dwars gaan liggen. Dit kan natuurlijk niet, als er nergens regels zijn dan zou het een rommeltje worden. Als ze bij elektronische apparatuur in de buurt komen dan kan dat flinke storing veroorzaken. Je maakt de gekste dingen mee met deze elektrisch geladen persoonlijkheden. 4-Mensen hebben plotselinge in

Ik zat laatst te denken hè, stel Humans of Groningen (dat bestaat niet, sit down peeps) bestond en het creatief brein daarachter kwam op een dag op je af. Kijk je moet begrijpen dat ik niet-voorkomende situaties graag zo doordenk dat ze bijna realistisch worden en daardoor nooit meer voorkomen. Dit klinkt vaag. Maar op de een of andere manier werkt dit zo bij mij: Ik bedenk iets -waarvan ik graag wil dat het gebeurt- (hoeft niet onrealistisch, kan gewoon zijn dat ik hoop dat ik iemand tegen kom in de winkel... random voorbeeld) en zodra ik dat bedacht heb, zal het nooit in zijn levenslang niet gebeuren. Misschien werkt zo het leven wel en heb ik dat gewoon uitgevonden op een chagrijnige manier. Je moet dus gewoon altijd hopen op niks, of zo. Anywhore... de Humans of Groningen man komt op me afgelopen en vraagt aan mij het geheimzinnige wat hij altijd vraagt en ik moet maar een beetje over mezelf gaan brabbelen. Nou, wat zou ik zeggen? Waarschijnlijk zou ik ondanks dit hele stukje nog