Je doet highclass, maar bent gewoon goedkoop
Niet zo lang geleden stond ik weer eens op een donderdagavond in de Enzo. Het was veel te druk en ik had al meerdere malen bier over mij heen gekregen, dus echt gelukkig en vriendelijk was ik niet die avond. Na een tijdje stond er een groepje jongens van een jaar of twintig op een meter afstand. Eén jongen van die groep stond letterlijk constant te gorgelen en vervolgens op de grond te spugen. Ik keek hem aan mijn met mijn welbekende waarom-rot-je-niet-gewoon-op-blik, die blijkbaar werd geïnterpreteerd als ga-je-met-me-mee-naar-huis, want de rest van de avond ging het kleine vriendengroepje overal waar ik ging. Soms heb je per ongeluk elke keer oogcontact met een specifiek persoon, bijvoorbeeld de man tegenover je in de trein die net opkijkt als jij opkijkt, waardoor het vast lijkt alsof je al een halfuur naar zijn neus aan het staren bent... altijd jammer. Dit had ik dus met de gast die de hele tijd op de grond aan het spugen was. En ook al probeerde ik duidelijk te maken dat mijn