LOSLIPPIG

Would the 9 year old you, be proud of who you are now? Vast niet. Toen ik negen was ik gedisciplineerd en vrolijk. Ik turnde volgens mij 10 uur per week, met plezier. Ik zat in groep 5/6, wat betekent dat ik bij juf Francis of Babs in de klas zat. Dat waren mijn twee lievelingsjuffen. Ik denk dat de negen jaar oude ik mij niet zou herkennen en niet zou begrijpen, maar dat zou ook niet best zijn. De twaalf a dertien jarige ik zou ook niet trots zijn op wie ik nu ben. In de eerste klas was ik zogenaamd rebels, not. Ik kan er nu nog steeds niet over uit dat iedereen zo bizar en overdreven gereageerd heeft op het onschuldige gedrag van een brugger. Ik haalde hoge cijfers en spijbelde ook niet, dus ik zie niet eens het probleem? Ik was gewoon te brutaal voor een brugger. Well, meet the new generation. En omdat ze op school zo heftig reageerde dacht mijn moeder meteen dat ik alle winkels leeg stol en in een of andere meidenbende zat die iedereen bedreigde. Nou, nee lieve moeder

Ik heb witte hoge en zwarte lage All Stars, bordeaux en grijze Vans. Dr Martens (zwart) en Creepers (zwart), Waterschoentjes. Zes paar zwarte hakken (wel allemaal andere stijlen zoals boots, pumps en sandalen). Twee paar gympen, waarvan 1 paar alle kleuren en de andere serieuze hardloopschoenen in het zwart met roze. Timberlands (die ik ondertussen aan Selina gedokt heb, net zoals mijn twee paar Indianenschoentjes en grijze winterboots met bond). Neppe Clarks uit Parijs. Nieuwe Panterprint schoentjes, want dat is helemaal in. En ik weet dat ik iets vergeet, behalve slippers en sandalen, want die tellen niet mee. En het is niet eens zoveel, vergeleken sommige mensen, maar het is wel veel als je bedenkt dat ik de helft van deze schoenen (bordeaux vans, kleurrijke sneakers, panterprintschoentjes en witte all stars) alleen vind kunnen met een helemaal zwarte outfit. Nou komt het goed uit dat ik het liefst All Black draag, maar ja. De perfecte zwarte skinny jean ligt nog steeds niet in mij

Studiekeuze, studiekeuze, studiekeuze... Wat zal ik eens gaan doen? Voeding en diëtiek was het laatste jaar het idee, omdat journalistiek (wat 2 jaar geleden en de rest van mijn leven, vast stond als dé studie voor mij) het niet helemaal meer is, want nieuwsgierig ben ik niet. Maar eten en ik? Ik lig nu in mijn bed met een half aangebroken paprika chips zak, een halve reep hazelnoot chocolade, een sesam cracker met kaas en peper en twee plakjes cake. En ja, ik schaam me er voor, vooral omdat de sesam cracker met kaas en peper eigenlijk de lekkerste was van het rijtje (hij is nu op). Maar ja ik citeer: ''Voeding en Diëtetiek past bij jou als je: * een ‘ foodie ’ bent en dus alles over voeding en voedsel wilt weten; * interesse hebt in mensen; * inlevingsvermogen hebt; * het belang ziet van een gezonde leefstijl; * oog hebt voor details; * ondernemend bent.'' Nou, dat lijkt me dus niet echt voor mij weggelegd. Ik wil niet veel dingen over eten weten, alleen o