Is the past the past?
Deze week is de ergernis: de toekomst en het verleden. Tegenwoordig lijkt iedereen constant maar te herhalen hoe het verleden niet uitmaakt, dat je alleen moet kijken naar de toekomst en dat soort dingen. Ik ben daar zo mee oneens. Niks is belangrijker dan wat geweest is, ook al is het geweest. Dat is waarom je hier staat en waarom je bent zoals je bent. Als je wat geweest is wilt vergeten of verzwijgen, wil je vergeten wie je bent of wie je hoort te zijn. Ik zie gewoon niet in waarom mensen niet zouden willen praten of wat er is gebeurd, waarom ze dat niet willen delen en waarom ze het simpelweg willen vergeten. Ik hoor echt dagelijks van ''Nee, dat doet er niet meer toe, dat is geweest en daar kan je ook niks meer aan veranderen. Het gaat nu om nu.'' En het enige wat er dan door mijn hoofd spookt is Dat Is Geen Excuus. Omdat het toevallig geweest is en nu het heden is, betekent niet dat een verleden vergeten of zelfs vergeven kan worden. Misschien ben ik zo pro-pas