''Need. money. fast,'' waren haar laatste woorden.
Uh, ja ik denk er maar overna om de drugs-en vrouwenhandel in te gaan, want de huge need of money die op dit moment door mijn aderen stroomt is echt op een nieuw niveau.
Nee hoor grapje. Ik ga niks illegaals doen, sit back. Maar meestal in geldnood niet zo'n probleem, wetend dat ik (normaal gesproken) binnen drie dagen weer geld zou hebben. Op dit moment, wetend dat ik over drie dagen weer geld heb, voel ik me nog leeg.
De prachtige schoenen die mij wenken in de etalages en op internetsites. Ik kan ze bijna niet tegenhouden, maar ik moet mijn geld sparen omdat ik nog een vakantie moet betalen naar SunnyBeach. Oh, oh. Wat lastig is dit. Geld hebben, maar het absoluut niet mogen uitgeven terwijl je niks liever wilt dan het uitgeven. Ik heb geen kleding die ik voor 500 euro zou kunnen verkopen, laat staan andere dingen. Alles met waarde en de leuke dingen hou ik liever zelf en voor de rest is het te gebruikt om überhaupt nog te verkopen. Nu ben ik in tranen omdat het gat in mijn hand zo graag iets te uitgeven wil. Mijn eindeloze verslaving aan nieuwe spullen loopt dus hoog op. En ik ben jarig komende maand, dus ik wil geld... eindeloos veel geld om in te zwemmen.
Jullie weten wat je te doen staat.
Nu is het meest ironische dat ik op mijn Engels Essay een stuk geschreven heb over het kopen, kopen, kopen van veel te veel dingen en hoe slecht dat wel niet voor je is. Ja, ik ben het levende bewijs, maar dat heb ik natuurlijk niet gezegd. Ik heb een heel stuk geschreven over hoe het je geluk wegneemt blabla. Wat een gelul. Ik hoop maar dat Marianne of mijn blog niet leest, of mijn bankafschriften bekijkt of mij gewoon doorheeft... want dan vliegt de geloofwaardigheid er natuurlijk wel volledig af. Nou, dat wordt maar afwachten op het cijfer. I'll keep you updated!
Oh, en als je mij wil sponseren: Mijn halve kledingkast staat op Marktplaats (soort van voordeel -in dit verband- van het vele kopen is dat je veel spullen hebt die niks meer voor je betekenen... na een week).
Nee hoor grapje. Ik ga niks illegaals doen, sit back. Maar meestal in geldnood niet zo'n probleem, wetend dat ik (normaal gesproken) binnen drie dagen weer geld zou hebben. Op dit moment, wetend dat ik over drie dagen weer geld heb, voel ik me nog leeg.
De prachtige schoenen die mij wenken in de etalages en op internetsites. Ik kan ze bijna niet tegenhouden, maar ik moet mijn geld sparen omdat ik nog een vakantie moet betalen naar SunnyBeach. Oh, oh. Wat lastig is dit. Geld hebben, maar het absoluut niet mogen uitgeven terwijl je niks liever wilt dan het uitgeven. Ik heb geen kleding die ik voor 500 euro zou kunnen verkopen, laat staan andere dingen. Alles met waarde en de leuke dingen hou ik liever zelf en voor de rest is het te gebruikt om überhaupt nog te verkopen. Nu ben ik in tranen omdat het gat in mijn hand zo graag iets te uitgeven wil. Mijn eindeloze verslaving aan nieuwe spullen loopt dus hoog op. En ik ben jarig komende maand, dus ik wil geld... eindeloos veel geld om in te zwemmen.
Jullie weten wat je te doen staat.
Nu is het meest ironische dat ik op mijn Engels Essay een stuk geschreven heb over het kopen, kopen, kopen van veel te veel dingen en hoe slecht dat wel niet voor je is. Ja, ik ben het levende bewijs, maar dat heb ik natuurlijk niet gezegd. Ik heb een heel stuk geschreven over hoe het je geluk wegneemt blabla. Wat een gelul. Ik hoop maar dat Marianne of mijn blog niet leest, of mijn bankafschriften bekijkt of mij gewoon doorheeft... want dan vliegt de geloofwaardigheid er natuurlijk wel volledig af. Nou, dat wordt maar afwachten op het cijfer. I'll keep you updated!
Oh, en als je mij wil sponseren: Mijn halve kledingkast staat op Marktplaats (soort van voordeel -in dit verband- van het vele kopen is dat je veel spullen hebt die niks meer voor je betekenen... na een week).
Reacties
Een reactie posten