Cheers to the weekend, and other things.

Last night was mad en nu heb ik een eerste vrije dag in een lange tijd en dat benut ik door heerlijk de hele dag in mijn bed te blijven liggen en geen straaltje zonlicht (als dat er al is) binnen te laten. Zoals bij de meeste mensen die een kater hebben, werd ik wakker zonder hoofdpijn, maar met een omgedraaide maag en wilde ik het liefst roepen: 'Ik raak nooit meer alcohol aan.' terwijl er ergens achter in je hoofd ook iets schuilt van: 'Hm, het beste tegen alcohol is alcohol.' Zodat de alcoholist in mij lachend naar boven komt. Nu ben ik niet echt een fanatieke drinker en ben ik ook niet elke zaterdagnacht (en andere dagen)  in de stad te vinden, maar ja... ik heb wel zo mijn principes: Go hard or go home. Dus I went hard en daarna home, want dat is het optimale uit je leven halen. En als ik terug denk aan wat ik in godsnaam allemaal door mijn keel gegoten heb.. word ik misselijk. Ik ben nog steeds niet het type dat gaat kotsen op het feest zelf of verschrikkelijke emotioneel wordt (zoals mijn vriendinnen wel graag zijn met wat glaasjes op). Ik word dit geweldige persoon dat met iedereen praatjes maakt en achter mijn rug om hoor, 'Goh, zij is echt aardig'. Waarna ik van mijn, wat trouwere, vrienden te horen krijg dat ik met alcohol gewoon een veel leuker persoon ben. Ergens wil ik dit wel opvatten als een compliment, want rampzalige dronkenmannen zijn echt te worst, maar aan de andere kant kan ik dit niet positief zien, wat logisch is. Dit is ongeveer als tegen iemand zeggen dat diegene te dik is, want nu wordt mij verteld dat ik vaker alcohol moet drinken en onder invloed moet zijn van iets omdat ik anders gewoon niet zo'n optimaal gezelligheidspersoon ben. Nu, sta ik stevig genoeg in mijn schoenen om te weten dat ik helemaal niet een gezellig persoon zou willen zijn. En als ik soms zo onder invloed ben vergeet ik dat ik dat helemaal niet wil. Gelukkig vind ik dingen die Jullie Lieve Heer verboden heeft zo nu en dan leuk, maar zeker niet te vaak, want eigenlijk ben ik toch vrij saai. En ik zal in lastige tijden liever naar pakken geglazuurde donuts grijpen, dan naar aan fles Vodka, maar dat ben ik.
Voordat mensen zich afvragen of ik nu echt zo rebels ben als ik meestal doe voorkomen, sorry nee. Eigenlijk ben ik alles behalve dat. Niet niet-rebels dat als ik zoals ... meteen na school mijn boeken pak met Prince Mini Stars. Maar wel niet-rebels als in dat ik niet rook en meestal ook helemaal niet drink... nou ja, aangeschoten word. En dan ben ik ook niet zoals een andere ... dat als ik aangeschoten ben ik de koplampen van auto's eraf trap, maar dan heb ik een liefdesverhouding met mijn bed en maak ik praatjes die nergens op slaan, met mensen die ik eerst toch nooit mocht. Kijk, wat een lef opeens, ha.

ps, familie die dit leest: heerlijk hè zo'n ontspoorde tiener in de familie... snel, bel het door.