De wijde wereld in, vanuit huis

Eigenlijk was ik al bijna vergeten dat ik ooit regelmatig alles opschreef. Net zoals ik eergisteren alweer vergeten ben. Alleen krijg ik af en toe een reminder dat iemand het zo leuk vond en juist zo jammer dat er niks meer online komt. Het leven gaat gewoon zo ongelofelijk snel. Dat zou juist een reden moeten zijn voor ongelofelijk veel content. Maar als ik eventjes niks doe, doe ik het liefst echt niets. 

Ik vlieg maandag naar IJsland, voor werk, en kom zaterdag terug. Dan heb ik iets meer dan 24 uur om met mijn vriend te knuffelen en vlieg ik zondag naar Zweden. Ja, dat is echt alles waar ik van heb gedroomd. Ik ben zo intens dankbaar voor mijn leven. Dat ik dit behaal kwa carrière en kansen, ervaringen als 24 jarige en dan ook nog een vriend heb die dit gewoon alleen maar fantastisch voor mij vindt. 

Ik ben en blijf wel een stier he. Een echte home body (en een beetje bang voor verandering). Maar daarnaast ben ik wel weer snel verveeld en verlang ik naar een grootst en meeslepend leven... dat werkt natuurlijk niet vanuit de veilige omgeving de we ook wel de bank thuis noemen. Don't worry, ik twijfel echt niet en ik weet dat dit werk zo geschikt voor mij is. Ik doe het met zoveel plezier en zou het voor geen goud willen missen. Maar, weggaan is soms gewoon moeilijk.   

Eigenlijk ben ik hier gewoon first world problems aan het opsommen, want het enige probleem in mijn leven is dat er zoveel leuks gebeurt, dat ik gewoon niet kan kiezen waar ik op welk moment wil zijn. Het leven is een feestje, en ik heb last van FOMO.