Vlees

Ik ben nu 2 a 3 maanden vegetariër, of ik moet zeggen pescotariër. Waarom? Omdat ik geen vlees meer wil eten, simpel. Vissen zijn natuurlijk ook dieren, maar misschien is nog wel vis eten een opstapje naar volledig vegetariër worden, of misschien niet.

De seconde dat ik besloten heb nooit meer vlees te eten was toen ik een documentaire had gezien over de wezens van de aarde: Earthlings. Ja, ik zocht het op. Die week daarvoor had ik een droom waar een klein lammetje bloederig en al op tafel werd gelegd en mijn familieleden en gretig aan begonnen te knagen.

Iedereen weet dat de vlees-industrie wreed is. Iedereen begrijpt dat het slachten van dieren belachelijk is, maar iedereen gelooft dat mensen carnivoren zijn en dat maakt het doorlopende process van doden van dieren simpelweg begrijpelijk. Ik werd met mijn neus op de feiten gedrukt. De industrie is nog erger dan ik dacht: corrupt, ongezond, slecht voor het milieu en alles behalve humanitair. Wij schrikken niet eens meer op als er een vogel tegen het raam knalt, de vlieg gestoord wordt omdat het opgesloten is in een huis, en een bij zijn doel verliest doordat de planten volgespoten worden met gif. Hebben wij, de mens, niet door dat al die dingen gebeuren omdat wij met onze menselijke belangen de weg versperren voor de natuur? Dat is toch eigenlijk heel vreemd?

Als je verteld dat je geen vlees eet, krijg je meestal voorspellende reacties. De meeste dagen je uit met de vraag hoelang je geen vlees meer eet, hoelang je nog van plan bent geen vlees meer te eten, of je denkt de wereld serieus te kunnen veranderen en waarom je niet gewoon een stuk bacon neemt met je eitje.
'Ik ben benieuwd hoe lang je het vol houdt,' heb ik al aardig wat keren gehoord. Een hartverscheurende vraag vind ik persoonlijk. Wat maakt het werkelijk uit hoelang ik het volhoud? Het is toch geen wedstrijdje? Waarom is het schokkend voor anderen dat ik de keuze maak om geen vlees meer te eten? De vlees-industrie niet zal minderen zodra ik stop met het eten van vlees, maar ik vind het fijn dat ik er geen deel van uitmaak.  

Ik weet niet hoelang ik het 'vol ga houden' om vegetariër/pescotarier te zijn. Wat ik wel weet is dat ik nog geen datum geprikt heb voor de dag dat ik weer vlees ga eten en of ik dit überhaupt ooit weer ga doen. Ik heb voor nu een besluit genomen, en ik zou het heel erg waarderen als mensen dat gewoon in zijn waarde zouden laten.

Ik heb nog niemand horen zeggen, 'Oké.' laat staan 'Wow, goed', niet dat dat nou precies de reactie is waarnaar ik verlang, maar ik zou het wel fijn vinden als mensen gewoon begrepen dat ik de keuze maak om geen vlees meer te eten en dat zoiets hen uiteindelijk helemaal niet beïnvloed. 

Populaire posts van deze blog

Alles wat in de winkels ligt is al voor je geselecteerd.

Het wijf dat elk weekend haar kont staat te draaien

The Very Mery Christmas Wish List