Writing poems at 04:30 am
Vroeger wilde ik altijd dichteres worden. Dit begon in 2003, toen ik dus een zesjarig meisje was. Mijn dromen waren groots en de kinderen in mijn klas begrepen niet wat ik daar mee bedoelde als ik in de kring vertelde dat daar mijn lot lag. (Ik besef nu pas dat mijn juf ook wel heeft moeten denken dat ik niet helemaal spoorde). En soms op slapeloze nachten krijg ik inspiratie, net zoals dat ik deze blog eigenlijk altijd op de meest onhandige tijdstippen schrijf. Ze zijn dan wel niet meer in het Nederlands, maar Engels met grammar mistakes telt misschien ook wel.
i.
The cigarette is stuck
Between my blood red lips
And its smell left on my tongue
But his fragrance is still in my bed,
so I won't come there again.
ii.
A secret within
My lifeless eyes
The thousands thoughts
Of breathing air
And the sweet and innocent skin
Became a painting in itself.
iii.
You are to me
A beware awakeness
Into a night full of stars
Whom will never shine bright
Because of the city lights
You are to me
Inspiration lost thoughts
Because you fill them in
And the dreams about
Your lips, and eyes, and skin are
Always the same
You are to me
A burning bonfire
And all there's left are ashes,
Of me, for you, to them.