A very important written letter to the Times


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Humans of Groningen

Ik zat laatst te denken hè, stel Humans of Groningen (dat bestaat niet, sit down peeps) bestond en het creatief brein daarachter kwam op een dag op je af. Kijk je moet begrijpen dat ik niet-voorkomende situaties graag zo doordenk dat ze bijna realistisch worden en daardoor nooit meer voorkomen. Dit klinkt vaag. Maar op de een of andere manier werkt dit zo bij mij: Ik bedenk iets -waarvan ik graag wil dat het gebeurt- (hoeft niet onrealistisch, kan gewoon zijn dat ik hoop dat ik iemand tegen kom in de winkel... random voorbeeld) en zodra ik dat bedacht heb, zal het nooit in zijn levenslang niet gebeuren. Misschien werkt zo het leven wel en heb ik dat gewoon uitgevonden op een chagrijnige manier. Je moet dus gewoon altijd hopen op niks, of zo. Anywhore... de Humans of Groningen man komt op me afgelopen en vraagt aan mij het geheimzinnige wat hij altijd vraagt en ik moet maar een beetje over mezelf gaan brabbelen. Nou, wat zou ik zeggen? Waarschijnlijk zou ik ondanks dit hele stukje nog
Meer lezen

Je doet highclass, maar bent gewoon goedkoop

Niet zo lang geleden stond ik weer eens op een donderdagavond in de Enzo. Het was veel te druk en ik had al meerdere malen bier over mij heen gekregen, dus echt gelukkig en vriendelijk was ik niet die avond. Na een tijdje stond er een groepje jongens van een jaar of twintig op een meter afstand. Eén jongen van die groep stond letterlijk constant te gorgelen en vervolgens op de grond te spugen. Ik keek hem aan mijn met mijn welbekende waarom-rot-je-niet-gewoon-op-blik, die blijkbaar werd geïnterpreteerd als ga-je-met-me-mee-naar-huis, want de rest van de avond ging het kleine vriendengroepje overal waar ik ging. Soms heb je per ongeluk elke keer oogcontact met een specifiek persoon, bijvoorbeeld de man tegenover je in de trein die net opkijkt als jij opkijkt, waardoor het vast lijkt alsof je al een halfuur naar zijn neus aan het staren bent... altijd jammer. Dit had ik dus met de gast die de hele tijd op de grond aan het spugen was. En ook al probeerde ik duidelijk te maken dat mijn
Meer lezen

New year new fucking me, yes I said it.

Het is nog vroeg en het vuurwerk schiet al omhoog als bommen doen in landen waar we liever niet komen. Niks is mooier dan wakker worden met het gevoel dat het nieuwe jaar voor de deur staat. Dit niet omdat er drastische veranderingen zullen plaatsvinden als de klok twaalf slaat, maar omdat ieder mens nog een kans krijgt - ik vind het leuk om het zo sentimenteel te bekijken. Al moet ik toegeven dat oud en nieuw niet altijd zoveel pret is als je zal denken. 2014 was tenslotte het jaar waarin bij mij alles goed is gegaan en ik fatsoenlijk genoeg was in mijn mentale staat dat ik daar van kon genieten. Ik heb alleen de laatste week geen tijd gehad om stil te staan, na te denken en te reflecteren. Het jaar ging als een raas voorbij, maar het begin lijkt vijf jaar geleden. Misschien is dat wel wat tijd relatief maakt, de lengte van een 365 dagen. Hoe dan ook, 2015 moet een bijzonder jaar worden. Ik word achttien, wat betekent dat ik deze komende vier maanden het volwassen worden recht in
Meer lezen